انتخابات تصویر - دكتر محمد علی هالو
نویسنده :درد نیوز درد نیوز
تاریخ:یکشنبه 29 اسفند 1395-06:17 ب.ظ
نظرات()
تبلیغات تبلیغات
در این ویدئو که در فرودگاه مهرآباد تهیه شده، خانمی به وزیر راه اعتراض می
کند که برای 8 روز پارک خودرویش در پارکینگ فرودگاه از او 200 هزار تومان
مطالبه کرده اند. پاسخ اخوندی این است که اولا باید مبلغ بیشتری می گرفتند و
در ثانی وظیفه ما تامین پارکینگ برای مدت چند روز نیست.
آداب عید نوروز-عید نوروز چون اعیاد اسلامی، از آداب و رسومی خاص اسلامی برخوردار است و علاوه بر آن، برخی آداب و رسوم نیکو نیز در ایام نوروز در میان مردم ایران زمین، دیده می شود، در ادامه به برخی از این آداب و رسوم اشاره می کنیم:
● نماز عید
یکی از آداب عید نوروز خواندن نماز عید است.شیخ طوسی(ره) فرموده است: نماز ظهر و عصر روز نوروز را که خواندی چهار رکعت نماز با دو سلام (دو رکعت دو رکعت) می خوانی رکعت اول پس از حمد ده بار سوره «قدر» رکعت دوم پس از حمد ده بار سوره «کافرون» رکعت سوم پس از حمد ده بار سوره «توحید» رکعت چهارم پس از حمد ده بار سوره «ناس» و «فلق» (معوذتین). و در پایان نماز سجده شکر بجاآور و در آن دعاکن تا خداوند گناهان ۵۰ ساله ات را ببخشد.
نظافت و لباس تمیز
یکی دیگر از آداب عید نوروز پوشیدن لباس نو و تمیز است.نظافت و رعایت بهداشت و نیز پوشیدن لباس تمیز و استفاده از عطر و بوی خوش در صورت امکان از وظایف اخلاقی و اجتماعی نوروز است. از امام صادق(ع) نقل شده است که فرمود: «و البس انظف ثیابک و تطیب باطیب طیبک» ؛ «تمیزترین لباست را بپوش و با بهترین عطرت خود را خوشبوی ساز»
● خرید لباس نو و سبز کردن گندم
سبز کردن گندم و خرید لباس از دیگر آداب و رسوم عید است.یکی دو روز مانده به آغاز سال جدید (نوروز)، افراد خانواده برای خرید لباس عیدشان به بازار و فروشگاه ها می روند و لباس های نو و پارچه های رنگین، خریداری می کنند. در واقع افراد خانواده با خرید لباس نو و تغییر ظواهر زندگی نشاط خاصی ا به زندگی خود می بخشند.
در برخی از مناطق ایران، به رعایت این آداب و رسوم، بسیار تاکید شده است به عنوان مثال در شیراز، از یکی دو ماه به نوروز مانده شیرازی ها به بازار می روند و لباس عیدشان را می خرند پارچه هایی معمولاً خریداری می شود که دارای رنگ روشن و سرخ یا زرد باشد. آنها معتقدند که لباس را خودشان بدوزند، پارچه آن را روزهای دوشنبه یا جمعه قیچی کنند و نیز روز پنج شنبه ساعت سنگین است و لباس مدتی روی دست می ماند تا دوخته شود، روز سه شنبه اگر بریده شود نصیب دزد یا مرده شور خواهد شد و روز چهار شنبه می سوزد وسایل خانه نیز باید عوض شود و یا تمیز گردد. پختن نان شیرین از جمله کارهایی است که حتماً باید قبل از عید و برای عید انجام بگیرد .
سبز کردن گندم، عدس، تره تیزک، ده پانزده روز به عید مانده در خانه های شیراز صورت می گیرد. برای این کار از ظرفی استفاده می کنند که از جنس مس یا روی باشد و بعد مقداری دانه ابتدا به سلامتی آقا امام زمان (عج) می ریزند و به ترتیب بعد از آن نام اعضای خانواده را می آورند.
● خانه تکانی
یکی از رسوم پسنده و ارزشهای نیک عید، نظافت و خانه تکانی است که یکی دو هفته پیش از عید خانه تکاتی یا رفت و روب انجام می گیرد و مجدداً اثاثیه را جابه جا می کنند و گردگیری می کنند و دوباره آنها را می چینند در واقع مردم قبل از رسیدن سال نو تحولی در زندگی خود می کنند و خانه را برای پذیرانی از میهمانان عید آماده می سازند.
● تهیه سفره هفت سین
تهیه سفره هفت سین از دیگر آداب عید نوروز است.بزرگترین نماد آیین نوروز "هفت سین" ، است. "محمد علی دادخواه" که اخیراً پژوهشی با عنوان "نوروز و فلسفه هفت سین" را به نگارش در آورده، در این باره می نویسد: "عدد هفت برگزیده و مقدس است. در سفره نوروزی انتخاب این عدد بسیار قابل توجه است. ایرانیان باستان این عدد را با هفت امشاسپند یا هفت جاودانه مقدس ارتباط می دادند. در نجوم عدد هفت، خانه آرزوهاست و رسیدن به امیدها را در خانه هفتم نوید می دهند. علامه مجلسی می فرماید: آسمان هفت طبقه و زمین هفت طبقه است و هفت ملک یا فرشته موکل برآنند و اگر موقع تحویل سال، هفت آیه از قرآن مجید را که باحرف سین شروع می شودبخوانند آنان را از آفات زمینی و آسمانی محفوظ می دارند."
هفت سین عبارت است از سماق، سیر، سنجد، سمنو، سکه، سرکه، سبزی .
آداب عید نوروز
● یکی از آداب عید نوروز، جمع شدن تمام افراد خانواده بر سر سفره عید در لحظه تحویل سال نو
موقع تحویل سال نو همه اهل خانه با لباس نو بر سر سفره می نشینند، مادر اسپند دود می کنند، یکی از بچه ها شمع روشن می کند، پدر قرآن می خواند و …
هر کدام از این آداب و رسوم عید، فلسفه خاص خود را دارد؛ مادر اسپند دود می کند برای دوری از چشم زخم حسود، با روشن کردن شمع، بر روشنایی خانه و زندگی تاکید می شود و از خانواده بزرگ افراد خانواده می خواهند تا در سال نو، خانه آنها را با شمع وجود پدر و مادر نورانی کند؛ قرآن خوانده می شود تا در آغاز سال نو دل ها به سوی خداوند بزرگ سوق داده شود و از صاحب قرآن خواسته شود که در این سال جدید نیز یار و مددکار اهل خانه باشد، حضور ثابت و گسترده قرآن نه تنها در سفر عید بلکه در تمام آداب اجتماعی نوروز نشان از مردم ایران زمین توجه به قرآن دارد و قرائت قرآن و بوسیدن آن در ساعات تحویل سال از جمله آداب سال تحویل است.
بر سر سفره عید، سکه، برنج، آب، ماهی قرمز، آیینه و … نیز دیده می شود که سکه نشان از خیر و برکت و رفاه؛ برنج، نشانی از خیر و برکت و فراوانی؛ آب، نشان صافی و پاکی و روشنایی و گشایش کار؛ ماهی قرمز، شگون دارد؛ آیینه، برای رفع کدورت و نشانی ازصفا و پاکی و یکرنگی است.
افراد خانواده بعد از تحویل سال نو با هم روبوسی کرده و عید را به هم تبریک می گویند و برای هم سال خوب و پربرکتی را آرزو می کنند.
● دعای تحویل سال نو یکی دیگر از آداب عید نوروز
مجلسی در کتاب زادالمعاد در خصوص دعای سال نو روایت می کند که در وقت تحویل سال این دعا را بسیار بخوانید:« یا مقلب القلوب والابصار یا مدبر اللیل والنهار یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال.»
علامه مجلسی(ره) همچنین خواندن این دعا را در نوروز مناسب دانسته است:
«اللهم هذه سنه جدیده و انت ملک قدیم اسإلک خیرها و خیرمافیها و اعوذبک من شرها و شرمافیها و استلفیک موونتها و شغلها یا ذالجلال و الاکرام. ؛ بارالها! این سال جدید است و تو خدایی ازلی و قدیم هستی. خیر این سال و خیر آنچه را در این سال پیش می آید، از تو خواستارم و از شر این سال و شرآنچه در این سال پیش خواهد آمد، به تو پناه می برم...»
● زیارت اهل قبور
یکی دیگر از آداب عید نوروز،رفتن به زیارت اهل قبور در آغازین روزهای سال نو و نیز برگزاری مراسم تحویل سال در کنار قبور شهدإ از دیگر آداب دینی نوروز است.تشرف و حضور در اماکن مقدسه و مشاهد مشرفه و برگزاری مراسم تحویل سال نو در آن مکانها نیز از جمله آداب نوروز می باشد.
● دید و بازدید و دادن عیدی
ایام عید فرصت مناسبی برای صله رحم و رسیدگی به وضع خویشان و بستگان است که این نیز یکی از نشانه های اخلاق و سنن مرضیه اسلامی و انسانی است. از همان روز اول نوروز، دید و بازدیدها آغاز می شود. در همه خانواده ها رسم بر آن است که افراد خانواده ابتدا به دیدن بزرگترهای فامیل می روند و عید را به آنها تبریک می گویند. سپس به خانه بر می گردند و منتظر می مانند تا بزرگترها به آنها سر بزنند. در این دید و بازدیدها عیدی هم داده می شود.علاوه بر دیدوبازدید از بستگان، دوستان، همسایگان و بزرگان فامیل، با جمعی از مصیبت دیدگان در سال گذشته نیز دیدار می شود. دید و بازدیدها تا روز سیزده بدر، (سیزدهمین روز سال نو)، ادامه داد.
● سیزده بدر
یکی دیگر از آداب عید نوروز اجرای مراسم سیزده بدراست. سیزده بدر در میان ایرانیان از دیر باز امری بسیار جدی بوده است که همواره با برپایی مراسمی خاص همراه بوده است . از آن جمله می توان به غذاهایی که مردم به طور سنتی در روز سیزده به در می خوردند اشاره کرد . خوردن کاهو سکنجبین و چغاله بادام از خوردنی های مرسوم عصر سیزده به در است.
نوروز در کشورهای دیگر:
آداب عید نوروز
آداب عید نوروز در ترکمنستان
در کشور ترکمنستان، طبق رسم قدیم و جدید، دوبار در سال جشن سال نو گرفته میشود. یکی از این جشن‌ها با استناد به تقویم میلادی که به تایید سازمان ملل رسیده، به عنوان جشن بین‌المللی«سال نو» شناخته میشود و دیگری برگزاری عید نوروز به نشانه‌ی احیای دوباره‌ی آداب و رسوم دیرینه‌ی مردم ترکمنستان است. مردم ترکمنستان در این ایام با پختن غذاهای معروف نوروزی مانند نوروز کجه، سمنو و اجرای بازی‌های مختلف جوانان ترکمن، حال و هوای دیگری به این جشن و شادی می‌دهند. در ایام نوروز مسابقات مختلفی در ترکمنستان برگزار میشود که میتوان به مسابقات اسب‌‌دوانی، پرش برای گرفتن دستمال از بلندی، خروس جنگی و ... اشاره کرد.
آداب عید نوروز در افغانستان
نوروز
در افغانستان یا به عبارتی در بلخ و مرکز آن مزار شریف، هنوز به همان شکوه
پیشین برگزار میشود. در روزهای اول سال، همه‌ی دشت‌های بلخ و دیوار و
پشت‌بام‌های گلی آن پر از گل سرخ میشود. گویی بلخ سبدی از گل سرخ است! رسم
است که در اولین روز عید نوروز، علم امام علی با مراسم خاص و با شکوهی در
صبح آن روز برافراشته شود. با افراشته شدن آن، جشن نوروز نیز رسماً آغاز
میشود و تا چهل شبانه روز ادامه می‌یابد. در این چهل شبانه‌روز حاجت‌مندان
و بیماران برای شفا در پای این علم مقدس به چله می‌نشینند. مردم این
سرزمین بر این باورند که اگر برافراشته شدن علم به آرامی و بدون لرزش و
توقف از زمین بلند شود، سالی که در پیش است نیکو و میمون است. از آیین و
رسم نوروز در سرزمین بلخ میتوان به شستشوی فرش‌های خانه و زدودن گرد وغبار
پیش از آمدن نوروز و انجام مسابقات مختلف از قبیل بزکشی، شتر جنگی، شتر
سواری، قوچ جنگی و کشتی خاص این منطقه اشاره کرد.
آداب عید نوروز در پاکستان
در
میان مردم پاکستان، تقویم و روزشمار یا سال نمای نوروز از اهمیت خاصی
برخوردار است. از آداب و رسوم عید نوروز در میان مردم پاکستان میتوان به
خانه تکانی و یا به عبارتی پاکیزه کردن خانه و پوشیدن لباس نو و تهیه کردن
انواع شیرینی و همچنین پختن غذاهای معروف این ایام و عیدی دادن و گرفتن و
دید و بازدید اقوام اشاره کرد. در ایام نوروز مردم پاکستان از گفتار
نامناسب پرهیز کرده و یکدیگر را با احترام صدا می‌زنند.
نوروز در جمهوری آذربایجان
یکی
از جشن‌های بزرگ مردم جمهوری آذربایجان نوروز است. مردم این سرزمین به جهت
اعتقادات شدید یه آیین و مراسم نوروز، برای با شکوه‌تر انجام شدن جشن
نوروز، برای این مراسم تدارکات ویژه‌ای میبینند؛ از قبیل سرودن ترانه‌های
پیش از نوروز، تدارک بساط شادی ایام نوروز، تهیه‌ی لوازم و مواد مورد نیاز،
سفره‌ی نوروز، تهیه‌ی چیستان‌های نوروزی، ستایش و نفرین‌های نوروزی، پند و
امثال نوروزی و انجام آیین و مراسم نوروزی. در میان مراسم نوروزی، مراسم
خاطره‌انگیزی همچون ارسال خوان سمنو، انداختن کلاه پوستین به درها، آویزان
کردن کیسه و توبره از سوراخ بام در شب عید و درخواست تحفه‌ی عید در این
سرزمین موسوم است.
البته برپایی عید نوروز در کشورهای
دیگری مثل تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان، بعضی از مناطق مصر، و حتی مناطق
کردنشین عراق و ترکیه هم برگزار میشود.
عید نوروز برابر با اول فروردین ماه (تقویم شمسی)، جشن آغاز سال و یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران باستان است.خاستگاه عید نوروز در ایران باستان می باشد و هنوز مردم مناطق مختلف فلات ایران عید نوروز را جشن می‌گیرند.
امروزه زمان برگزاری عید نوروز، در آغاز فصل بهار است. عید نوروز در ایران و افغانستان آغاز سال نو محسوب میشود و در برخی دیگر از کشورها تعطیل رسمی است.
زمان عید نوروز
جشن نوروز از لحظهٔ اعتدال بهاری آغاز میشود. در دانش ستاره‌شناسی، اعتدال بهاری یا اعتدال ربیعی در نیم‌کره شمالی زمین به لحظه‌ای گفته میشود که خورشید از صفحه استوای زمین می گذرد و به سوی شمال آسمان می‌رود. این لحظه، لحظه اول برج حمل نامیده میشود، و در تقویم هجری خورشیدی با نخستین روز (هرمز روز یا اورمزد روز) از ماه فروردین برابر است.
در کشورهایی مانند ایران و افغانستان
که تقویم هجری شمسی به کار برده میشود، نوروز، روز آغاز سال نو است. اما
در کشورهای آسیای میانه و قفقاز، تقویم میلادی متداول است و نوروز به عنوان
آغاز فصل بهار جشن گرفته میشود و روز آغاز سال محسوب نمی‌شود.
پیدایش عید نوروز
عید نوروز را به نخستین پادشاهان نسبت می دهند. شاعران و نویسندگان قرن چهارم و پنجم هجری چون فردوسی، عنصری، بیرونی، طبری و بسیاری دیگر كه منبع تاریخی و اسطوره ای آنان بی گمان ادبیات پیش از اسلام بوده ، نوروز را از زمان پادشاهی جمشید می دانند.
در خور یادآوری است كه جشن نوروز پیش از جمشید نیز برگزار می شده و ابوریحان نیز با آن كه جشن را به جمشید منسوب می كند یادآور می شود كه : «آن روز كه روز تازه ای بود جمشید عید گرفت؛ اگر چه پیش از آن هم نوروز بزرگ و معظم بود».
آداب و رسوم عید نوروز در ایران:
مراسم چهار شنبه سوری قبل از عید نوروز :یکی از آیینهای نوروزی امروز - که بایستی آمیزه ای از چند رسم متفاوت باشد - " مراسم چهارشنبه سوری " است که در برخی از شهرها آن را چهارشنبه آخر سال گویند.
برگزاری چهارشنبه سوری، که در همهً
شهرها و روستاهای ایران سراغ داریم، بدین صورت است که شب آخرین چهارشنبه ی
سال ( یعنی نزدیک غروب آفتاب روز سه شنبه )، بیرون از خانه، جلو در، در
فضایی مناسب، آتشی می افروزند، و اهل خانه، زن و مرد و کودک از روی آتش می
پرند و با گفتن : " زردی من از تو، سرخی تو از من "، بیماری ها و ناراحتی
ها و نگرانی های سال کهنه را به آتش می سپارند، تا سال نو و عید نوروز را
با آسودگی و شادی آغاز کنند.
تا زمانی که از ظرف های سفالین چون،
کاسه و بشقاب و کوزه، در خانه استفاده می شد، پس از خانه تکانی، کوزهً کهنه
ای از پشت بام خانه به کوچه می انداختند؛
کوزه ای که در آن آب و چند سکه ریخته
بودند. اسفند دود کردن و آجیل خودرن، فال گرفتن، " فال گوش " ( در کوی و
گذر به حرف عابران گوش دادن و از مضمون آن ها برای نیت خود تفاًول زدن. ) و
" قاشق زنی " ( معمولا زنان روی خود را می پوشانند و با قاشق، یا کلید به
خانه ها در می زنند، صاحب خانه شیرینی، میوه و یا پول در ظرف آنها می
گذارد. ) نیز از باورها و رسم هایی است که به ویژه در بین نوجوانان، هنوز
به کلی فراموش نشده است.و این رسم ها و باورها در شهرهای مختلف با یکدیگر
متفاوت اند.
خرید لباس برای عید نوروز
از یکی دو ماه به عید نوروز مانده مردم به بازار می روند و لباس عیدشان را می خرند.در گذشته مردم معمولا پارچه هایی را خریداری می کردند که رنگ روشن داشت و معتقد بودند اگر لباس را خودشان بدوزند پارچه آن را روزهای دوشنبه یا جمعه قیچی کنند و نیز معتقد بودند که روز پنج شنبه ساعت سنگین است و لباس مدتی روی دست می ماند تا دوخته شود. روز سه شنبه اگر بریده شود نصیب دزد یا مرده شور خواهد شد و روز چهار شنبه می سوزد وسایل خانه نیز باید عوض شود و یا تمیز گردد. پختن نان شیرین از جمله کارهایی بود که حتماً باید قبل از عید نوروز و برای عید انجام میگرفت.
سبز کردن گندم، عدس، تره تیزک، ده پانزده روز به عید نوروز مانده در خانه ها صورت می گیرد. در شیراز معمولا برای این کار از ظرفی استفاده می کنند که از جنس مس یا روی باشد و بعد مقداری دانه ابتدا به سلامتی امام زمان می ریزند و به ترتیب بعد از آن نام اعضای خانواده را می آورند .
خانه تکانی یا رفت و روب قبل از عید نوروز :
یکی دو هفته پیش از عید نوروز خانه تکاتی یا رفت و روب انجام می گیرد و مجدداً اثاثیه را جابه جا می کنند و گرد گیری می کنند و دوباره آنها را می چینند. در مراحل بعد تخم مرغ رنگ کردن است که آن ها را آب پز می کنند و رنگ های شاد بر روی آنها می زنند.
سفره هفت سین و ساعت تحویل سال
برای تحویل سال در یکی از اطاق های خانه شان سفره می اندازند . پیش از هر چیز آیینه و قرآن در آن می گذارند و بعد هفت سین را می گذارند.
هفت سین عبارت است از سماق، سیر، سنجد، سمنو، سکه، سرکه، سبزی . علاوه بر هفت سین شمع و آینه تخم مرغ و ... سر سفره گذاشته میشود.
موقع تحویل سال همه اهل خانه باید با لباس نو بر سر سفره باشند اسپند نیز دود می شود و هر کدام از این ها فلسفه ای دارد. شمع برای روشنایی خانه و زندگی، قرآن نشان توجهی است که باید در آغاز سال به خداوند داشته، به علاوه در سال نو، صاحب قرآن یار و مددکار اهل خانه خواهد بود.
دید و بازدید عید نوروز
از بامداد نوروز دید و بازدیدها آغاز می شود در همه خانواده ها رسم است که به دیدار کسی که از نظر سن و شخصیت بر دیگران مزیت دارد بروند و دست او را ببوسند و تبریک بگویند و او نیز عیدی که شامل سکه یا پول است به آنها بدهد. بعضی نیز صبح عید نوروز یک بشقاب گندم برشته که شامل: کنجد، گندم، شاهدانه، نخودچی و کشمش است به اضافه یک بشقاب نان شیرین به اضافه تخم مرغ رنگی یا سکه به کوچک ترها می دهند.
سیزده بدر (روز سیزدهم عید نوروز )
روز دوازده فروردین همه وسایل تهیه می شود و هر چه از شیرینی ها و آجیل ها باقی مانده برای صبح سیزده آماده می شود که البته همراه آن سرکه و کاهو نیز هست. صبح سیزده فروردین همه دسته دسته عازم کوه و باغ های اطراف شهر می شوند و معتقدند در روز سیزده فروردین نباید در خانه ماند زیرا این روز نحس و بدیمن می باشد. روز سیزده پیش از طلوع آفتاب و تا پاسی از شب ادامه دارد در عصر این روز ویژه سبزی گره زدن دخترهاست که در واقع برای گشایش بخت خود این کار را می کنند.
عیدنوروز ، بر همگان مبارک باد.
چراغانی نوروزی از سنت‌های قدیمی ایرانیان باستان است
نوروز یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا
مانده از دوران باستان است که اکنون در مناطق مختلف ایران و کشورهای فارسی
زبان آغاز فصل بهار را جشن می گیرند.
این جشن برخلاف همه جشن‌های مختلف
سالانه با شور و شوقی وصف ناپذیر همراه با جنب و جوش فراوان در میان ملتها
در اولین روز بهار آغاز میشود.
افسانه‌های بسیاری برچگونگی پیدایی این
جشن وجود دارد که ازآن جمله می توان به برتری این جشن به لحاظ عدم برابری
نام ماه و روز اشاره کرد.
طبق روایات مختلف تاریخی، جشن نوروز پیش از
زمان حکومت پادشاهی هخامنشی بوجود آمده و در ایران همراه با آیینهای خاص
برگزار می‌شده و همچنان نیزبا کمی تغییرات اجرایی برگزار میشود.
برخی از مومنان مسلمان همچون هاتف اصفهانی نوروز را مقارن با روز آغاز خلافت علی علیه السلام می‌دانستند.
*خانه تکانی
یکی
از مظاهر جشن نوروز، هیجان، آشفتگی و درهم ریختگی است که باستانیان ریشه
نا آرامی را در آرامش و اساس پریشانی را در سامان یافتگی می‌دانستند خانه
تکانی ازجمله آئین‌های نوروزی است که نشان از درهم ریختگی و هیجان وسپس نظم
و نظافت دارد .
براساس این آئین، ایرانیان باستان، با آمدن بهار، تمام خانه خود را برای نظافت زیرورو کرده وحتی گاهی خانه‌ها را رنگ آمیزی می‌کردند و یا دست کم همان اتاقی که هفت سین را درآن می‌چیدند ، سفید می‌کردند.
مردمان آن روزگار، اثاثیه کهنه را به دورمی ریختند و اسبابی نو جایگزین اش می‌نمودند.
شکستن کوزه را که جایگاه آلودگی‌ها و اندوه‌های یک ساله بود واجب می دانستند.
ظرف‌های
مسین را به رویگران می‌سپردند، نقره‌ها را جلا می‌دادند، گوشه و کنار خانه
را از گرد و غبار پاک می‌کردند، فرش و گلیم‌ها را از تیرگی های یک ساله
می‌زدودند.
این آئین همچنان درمیان ایرانیان مرسوم است و همه ساله از سوی مردم اجرا می شود.
* سبزکردن سبزه
ایرانیان باستان، از چند روز به عید مانده سبزه سبز می‌کردند.
آنان
دانه‌های گندم ، جو ، برنج ، لوبیا ، عدس ، ارزن ، نخود ، کنجد ، باقلا ،
کاجیله ، ذرت ، و ماش را به شماره هفت- نماد هفت امشاسپند؟! - یا دوازده
شماره مقدس برج‌ها ؟! در ستون‌هایی از خشت خام سبز کرده و بالیدن هریک از
این دانه‌ها را به فال نیک می‌گرفتند و بر آن بودند که آن دانه در سال نو
موجب برکت و باروری خواهد بود.
خانواده‌ها بطور معمول سه قاب از گندم و جو و ارزن به نماد هومت (= اندیشه نیک) ، هوخت (= گفتار نیک) و هوورشت (کردار نیک) سبز می‌کردند و فروهر نیاکان را موجب بالندگی و رشد آنها می‌دانستند.
نوروز یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران باستان است
* مراسم بازگشت مردگان
ایرانیان
باستان عقیده داشتند، با آمدن نوروز، فروهرها (ریشه کلمه فروردین) یا رواح
درگذشتگان به دنیا بازمی گردند و اگرخانه را تمیز و بستگان را شاد ببینند
خوشحال شده و برای بازماندگان خود دعا می‌فرستند.
از این رو چند روز به نوروز مانده در خانه مشک و عنبر می‌سوزاندند وشمع و چراغ می‌افروختند.
همچنین
خانم‌ها بهترین غذا را می‌پختند و بر گور درگذشتگان خود می‌پاشیدند و یک
روز پیش از نوروز را که همان عرفه یا علفه و یا به قولی بی‌بی‌حور می
نامیدند، به خانه‌ای که در طول سال درگذشته‌ای داشت به پرسه می‌رفتند و دعا
می‌فرستادند ومی گفتند که برای مرده عید گرفته اند.
بخشی از این رسم همچنان در میان ایرانیان مرسوم است، بطورئیکه درآخرین شب جمعه سال، با گلهای بهاری از جمله سنبل به دیدار اهل قبور و درگذشتگان خود می روند و برای درگذشتگان خود طلب مغفرت میکنند.
* چراغانی نوروزی
چراغانی نوروزی از دیگر سنت‌های قدیمی ایرانیان باستان است.
درآن
روزگار، اقوام آریایی به هنگام فرا رسیدن نوروز بر در و بام خانه ها و
بلندی دژها مشعل روشن کرده ،آتش افروخته و یا آنکه چراغی روشن بر در
خانه‌ها آویزان می‌کردند.
* حاجی فیروز
آمدن
حاجی فیروز یا آتش افروز درروزهای پایانی سال وهمزمان با آغازسال نوشمسی
از بازمانده‌های آئین ایرانیان باستان است که نشان از درهم ریختگی نوروز
دارد.
دراین ایام افرادی با صورت‌های سیاه برای تمثیل درکوچه و بازار به آمد و رفت می‌پرداختند
و بدین گونه فاصله میان مرگ و زندگی و هست و نیست را درهم می‌ریختند و قانون و نظم یک ساله را محو می‌کردند.
نوروز خوانان و یا حاجی فیروزها، جوانانی
هستند که به زبان فارسی ترانه نوروز می‌خوانند و از آمدن نوروز خبر می‌دهند
و مژدگانی دریافت میکنند.
آنان چنین می‌خواندند: باد بهاران آمده ، نوروز سلطان آمده، مژده دهید ای دوستان، این سال نو باز آمده.
در
روستاها و شهرهای مازندران و اردبیل نیز ازنیمه ماه اسفند، گروههای
نوروزی خوان راه می‌افتند و در کوچه و خیابان‌ها نوروزیه می‌خوانند.
این رسوم ، کماکان درآئین نوروز امروزه مشاهده میشود.
*میرنوروزی
علاوه برآئین ظهور حاجی فیروز درخیابان‌های شهر رسم میر نوروزی نیز در گذشته‌های دور مرسوم بوده است.
میرنوروزی
(جابه جا شدن ارباب و بنده) طبق این رسم، به قصد تفریح ، کسی را از
طبقه‌های پایین برای چند روزیا چند ساعت به سلطانی برمی گزیدند وسلطان
موقت، طبق قواعدی، اگر فرمان‌های بیجا صادر می‌کرد، ازمقام امیری برکنار
می‌شد.
حافظ نیز دریکی از غزلیاتش به حکومت ناپایدار میر نوروزی گوشه ی چشمی دارد: سخن در پرده می‌گویم، چو گل از غنچه بیرون آی که بیش از چند روزی نیست حکم میر نوروزی.
* شیرینی‌های نوروزی
در
بسیاری از نقاط ایران با فرارسیدن نوروز نان و شیرینی پیش از نوروز می
پختند و در شب عید در سفره‌ها می‌گذاردند، آنان این کار را برای خوشامدگویی
از ارواح نیاکان انجام می‌دادند.
امروزه با گسترش زندگی شهر نشینی، پختن شیرینی خانگی برای مراسم عید نوروز در شهرها زیاد مرسوم نیست و مردم برای پذیرایی از مهمانان نوروزی خود شیرینی و آجیل تهیه میکنند، البته پختن شیرینی عید نوروز و نیز آماده نمودن تخم مرغ‌های رنگی در روستاهای کشور همچنان مرسوم است .
*سفره هفت سین
از اصیل‌ترین و جذاب‌ترین پیک نوروزی میتوان به سفره هفت سین اشاره کرد.
ایرانیان
با فراهم نمودن هفت سین به شماره هفت امشاسپند یا دوازده شماره مقدس
برج‌ها ، اقلامی را در سفره‌ای در خانه‌های خود برای حلول و شکوفایی روز
نخست بهار فراهم می‌آورند.
دراین سفره چیزهای از قبیل آب و سبزه نماد
(روشنایی و افزونی) آتشدان نماد (پایداری نوروگرما) که بعدها به شمع و
چراغ مبدل شد شیر نماد(نوزایی و رستاخیز و تولد دوباره)،
تخم مرغ نماد (نژاد و نطفه) ، آیینه نماد (شفافیت و صفا) گذاشته می‌شد.
همچنین سنجد نماد (دلدادگی و زایش وباروری)، سیب نماد (رازوارگی عشق) انار نماد (تقدس) سکه تازه ضرب نماد (برکت و دارندگی) ماهی نماد (ماه سپری شده اسفند) نارنج نماد (گوی زمین)گل بید مشک گل ویژه ی اسفند نماد ( امشاسپند سپندارمز) از دیگر این اقلام است.
گلاب که بازمانده رسم آبریزان یا آبپاشان است و نان پخته شده ازهفت حبوب ، خرما ، پنیر، شکر، شاخه‌هایی ازدرخت مقدس انار، بید، زیتون، انجیردردسته های سه،هفت یا دوازده تایی) و کتاب مقدس از دیگر مواردی بود که درسفره هفت سین گذارده می‌شد.
اکنون ایرانیان از رسوم برجای مانده آن دوران، به هفت سین برگرفته از سیر ، سرکه، سماق، سنجد، سمنو و سبزه و سیب و گلهای خوشبو از قبیل سنبل و سوسن بسنده میکنند.
هفت سینی، بعدها با حذف (یای) به صورت هفت سین درآمده است.
هنوز هم در بعضی از روستاهای ایران این سفره را ، سفره هفت سینی می‌گویند
اصیل‌ترین و جذاب‌ترین پیک نوروزی سفره هفت سین است
*روز عید یا نوروز
بالاخره روز موعود یا نوروز همزمان با آغاز بهار از راه می‌رسد.
در
این روز در وقت تحویل سال تمام خانواده اقوام ایرانی در کنار یکدیگر جمع
شده و گرد هم می‌نشستند و منتظر شلیک توپ و آغاز سال جدید می‌شدند.
سال نویی دگر با قرائت سوره‌ای از قرآن با دعای یا مقلب القلوب و الابصار، یا مدبر اللیل و النهار، یا محول الحول و الاحوال ،حول حالنا الی احسن الحال، حلول میکند و با شلیک توپ و آتش بازی در آسمان همگان از حلول سال نو با خبر می‌شدند.
پس از آن بزرگ خانواده از درون قرآن پولی برداشته و به اعضای خانواده هدیه می‌داد و عید را تبریک می‌گفت.
آغاز سال جدید و رسوم برگزاری آن در هر کشوری متفاوت است و به دین، فرهنگ و نژاد آن باز میگردد.
این آئین در میان زرتشتیان به گونه‌ای
دیگر برگزار می‌شد یعنی پس از تحویل سال، بزرگ خانواده بلند میشود و به هر
یک از افراد خانواده یک قاشق عسل یا شربت و سه دانه شیرینی یا سه دانه
میوه خشک و یا سه سکه که بر روی برگ سبزی است هدیه میدهد و چنین است که هر
دینی رسم‌های خودش را دارد.
منبع:javanemosalman.parsiblog.com
شامگاه چهارشنبه 25 اسفند رویا تیموریان بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر مهمان برنامه «خندوانه» با اجرای رامبد جوان شد.
او
در ابتدای برنامه در پی اشاره رامبد جوان به درگذشت نیما طباطبایی
کارگردان «من ناصر حجازی هستم» خواهرزاده رویا تیموریان گفت: «آن چه بیش از
همه مهم است این است که شما به عنوان اطرافیان کسی که به سرطان مبتلاست
چطور با او رفتار کنید و چگونه باعث حفظ سرزندگی و نشاطش شوید حتی اگر در
نهایت در این مبارزه شکست بخورید.»
او با اشاره به دوران کودکی اش
ادامه داد: «ما سه خواهر هستیم و من از همه کوچکترم. با این که ته تغاری ام
هیچ وقت لوس نبوده ام. خانه ما همیشه قانون داشت و مجری اش مادرم بود. وضع
مالی متوسطی داشتیم، اما روابط خانوادگی مان خوب بود و زیاد سفر می رفتیم.
در مجموع کودکی لذت بخشی داشتم.»
تیموریان با اشاره به خاطره ای از
دوران کودکی اش افزود: «یک بار در کمد قدیمی و سر تا سر آینه کاری مان
قایم شدم. مادر، پدر و خواهرهایم هر چه دنبالم گشتند پیدایم نکردند و
داشتند به کلانتری می رفتند که از کمد بیرون پریدم و گفتم (با ذوق) «من
اینجایم!» (با خنده) کار بدی بود اما خوش گذشت.»
بازیگر نمایش «پنج
ثانیه تا برف» با اشاره به رشته تحصیلی اش توضیح داد: «همیشه دوست داشتم
شغلم طوری باشد که با مردم ارتباط داشته باشم. وقتی امتحان ورود به دانشگاه
را دادم هم نمایش عروسکی قبول شدم و هم هتلداری. رفتم عروسکی. با منیژه
محامدی تئاتر خیابانی کار می کردیم و هما جدیکار استادم بود، اما بعد از
مدتی تغییر رشته دادم و رفتم بازیگری و کارگردانی.»
پیدایش اینترنت به دهه ۶۰ برمی گردد؛ یعنی زمانی که دولت ایالات متحده
بر اساس طرحی موسوم به «Arpa» مخفف (آژانس تحقیق پروژه های پیشرفته) که
هدفش تقویت کارکردهای دفاعی بود، این طرح را به اجرا گذاشت. در آن زمان،
چیزی به اسم کامپیوتر شخصی وجود نداشت و صرفاً سازمان های بزرگ، دانشگاه ها
و مراکز دولتی بودند که از سیستم های کامپیوتری بزرگ موسوم به MainFrame
استفاده می کردند که هر کدامش اطلاعات خاصی را ذخیره کرده بود و در صورت
نیاز، با یکدیگر اتصال برقرار و اطلاعات را بین همدیگر منتقل می کردند یا
در صورت ایجاد بستر مناسب، اطلاعات را در حالت اشتراک قرار می دادند. در
همان دوران، سیستم هایی به وجود آمده بودند که امکان ارتباط بین
کامپیوترهای یک سازمان را فراهم می کردند، به طوری که کامپیوترهای موجود در
بخش ها یا طبقات مختلف با یکدیگر تبادل اطلاعات می کردند و امکان ارسال
نامه بین بخش های مختلف سازمان، فراهم می شد. این همان چیزی است که امروزه
به آن، سیستم ارسال نامه با پست الکترونیک یا ای میل می گویند. اما برای
برقراری اتصال بین این شبکه های کوچک و پراکنده که هر کدام به روش ها و بر
مبنای استانداردهای خودشان کار می کردند، استانداردهای جدید و مشخصی توسط
کارشناسان وضع شد که همان پروتکل ها هستند. سرانجام درسال ۱۹۶۱ تعداد
۴ کامپیوتر در ۲ ایالت مختلف با موفقیت ارتباط برقرار کردند و با اضافه
شدن واژه نت Net به طرح اولیه، نام آرپانت ArpaNet برای آن در نظر گرفته
شد. در دهه ۷۰ میلادی با تعریف پروتکل های جدیدتر از جمله TCP که تا به
امروز رواج دارد و نیز با مشارکت کامپیوترهای میزبان Host بیشتر به آرپانت و
حتی گسترده شدن آن به برخی نواحی فراتر از مرزهای ایالات متحده، آرپانت
شهرت بیشتری یافت و ایده اینترنت، همراه با جزییات بیشتری راجع به شبکه های
کامپیوتری مطرح شد، تا این که طی سال های پایانی دهه ۷۰، شبکه های مختلف
تصمیم گرفتند به صورت شبکه ای با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و آرپانت را به
عنوان هسته اصلی انتخاب کردند. بعدها در سال ۱۹۹۳ نام اینترنت Internet
روی این شبکه بزرگ گذاشته شد. وب یا همان wwwکه مخفف WorldWideWeb یا تار
جهان گستر می باشد، توسط آزمایشگاه اروپایی فیزیک ذرات Cern به خاطر نیاز
آن ها به دسترسی مرتب تر و آسان تر به اطلاعات موجود روی اینترنت ابداع
گشت. در این روش، اطلاعات به صورت مستندات صفحه ای Page روی شبکه اینترنت
قرار می گرفتند و به وسیله یک مرورگر وب WebBrowser قابل مشاهده می شدند.
این روش کم کم همه گیر و محبوب شد و هم اکنون در سطح جهان، طرفداران
فراوانی دارد. در
این سال، تنها تعداد کمی از دانشگاه های ایران توانستند به اینترنت مجهز
شوند؛ از جمله این دانشگاه ها می توان دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه گیلان
را نام برد که توسط مركز تحقیقات فیزیك نظری و از طریق پروتكل UUCP به
اینترنت وصل شدند. در این سال، ایران رسماً به
شبکه جهانی اینترنت پیوست. اولین رایانه ای که در ایران به اینترنت متصل
شد، رایانه مرکز تحقیقات فیزیک نظری بود و هم اکنون نیز این مرکز یکی از
مرکزهای اصلی خدمات اینترنت در ایران است. مركز تحقیقات فیزیك نظری و
ریاضیات، به عنوان تنها نهاد ثبت اسامی قلمرو [ir.] در ایران به رسمیت
شناخته می شود. این قلمرو، مشخصه تعیین شده برای هویت ایران در فضای
اینترنت است. در این سال، مؤسسه ندا رایانه تأسیس
شد. این مؤسسه در عرض یك سال، اولین وب سایت ایرانی را راه اندازی کرد.
همچنین، این مؤسسه روزنامه «همشهری» را به زبان فارسی در اینترنت منتشر کرد
كه اولین روزنامه رسمی ایرانی در وب لقب گرفت. در همین سال، به دنبال
اتصال به اینترنت از طریق ماهواره كانادایی كدویژن (Cadvision)، مؤسسه ندا
رایانه فعالیت بازرگانی خود را به عنوان اولین شركت خدمات سرویس اینترنتی
(ISP) آغاز كرد. در این سال، مجلس ایران تأسیس
شركت «امور ارتباطات دیتا» تحت نظر شركت مخابرات ایران را تصویب کرد و
مسؤولیت توسعه خدمات دیتا در سطح كشور را به طور انحصاری در اختیار آن شركت
قرار داد. پروژه یونیكد در ایران با قرارداد
شورای عالی انفورماتیك و همكاری بنیاد دانش و هنر واقع در انگلستان و با
نظارت و مدیریت فنی دانشگاه صنعتی شریف تحت عنوان «فارسی وب» آغاز شد. هدف
پروژه این بود كه با گنجاندن كامل و جامع الفبای فارسی در استاندارد
یونیكد، نشر فارسی در كامپیوتر، مخصوصاً اینترنت و وب، استاندارد شود و
اصولاً مشكل قلم (فونت)های غیر استاندارد موجود در نرم افزارهای ایرانی حل
شود. توضیح واضحات! به طور كلی دانش ما از
آسیب های روانی ناشی از اینترنت هنوز به بازپروری و رشد و گسترش نیاز
دارد، چراكه پژوهش ها و گزارش های تدوین شده و رسمی در این رابطه هنوز به
سرعت سایر زمینه ها انجام و منتشر نمی شوند یا این که هنوز در مراحل اجرا
قرار دارند. آن چه گفته شد، پیش فرض هایی است كه برای راهنمای تشخیصی
ـ آماری اختلال های روانی در نظر گرفته و در محافل علمی مطرح شده است.
یقیناً این طبقه بندی اولیه دستخوش دگرگونی هایی شده و طبقات تشخیصی
فراوانی به آن اضافه خواهد شد و هر طبقه ای از اختلال های روانی هم نیازمند
برنامه ریزی های درمانی خاص خود است. این درمان ها نیز شامل روان درمانی و
دارودرمانی است كه باید با ظرافت زیادی توسط متخصصان بهداشت روانی برای
فرد به كار گرفته شود تا ارزش درمانی آن حفظ گردد. اولین وبلاگ نویس ایرانی نگاهی به تاریخچه اینترنت در ایران
سال ۱۳۷۱:
سال ۱۳۷۲:
سال ۱۳۷۳:
سال ۱۳۷۴:
سال ۱۳۷۷:
حرف آخر:
اا دارستانی فعال حقوق بشر و محیط زیست جهانی - نویسنده و محقق و روز نامه نگار
درد نیوز dardnews.ir عقاب سفید گزارش می دهد:وبلاگ چیست و وبلاگ نویسی یعنی چه و تاریخچه وبلاگ نویسی در ایران و جهان
نوشته : اسماعیل اسدی دارستانی اولین وبلاگ نویس ایرانی
وبلاگ چییست و وبلاگ نویسی یعنی چه؟ نوشته اسماعیل
اسدی دارستانی اولین وبلاگ نویس فارسی زبان ( اولین وبلاگ نویس حقوق بشر و
محیط زیست )
وبلاگ یک یا چندین صفحه اینترنتی شخصی یا گروهی است که در آن شخص یا گروه به نوشتن مطالب متوالی (روزانه یا چند روز در میان) در موضوعات متنوع و دلخواه می پردازند. و افکار ، عقاید اشعار و یا خاطرات خود را برای مطالعه عموم در آن قرار می دهند . از آنجاییکه وبلاگ در اینترنت نشر می یابد می توان آنرا یک نشریه اینترنتی شخصی هم اطلاق کرد . و حتی گاهی بعضی ها پا را از این هم فراتر می گذارند و وبلاگ را یک رسانه اینترنتی می نامند .وبلاگ و وبلاگ نویسی از پدیده های نوین در دنیای پر راز و رمز اینترنت است . همنکنون صدها میلیون نفر از مردم سراسر دنیا از تمام سطوح اجتماعی و از تمامی قشرها به وبلاگ نویسی روی آورده اند و نوشته های خود را در معرض دید عموم مراجعان از اقصی نفاط جهان در دهکده جهانی گذاشته اند .
تاریخچه ی وبلاگ؟
اولین وبلاگ توسط "تیم برنرزلی" (مخترع وب) ایجاد شد، گسترش این پدیده در سال ۱۹۹۹ با آغاز به کار Pitas، نخستین سرویس ارائه دهنده وبلاگ بصورت مجانی، شتاب فوق العاده ای به خود گرفت. تا اواسط ۲۰۰۰، بیش از یک هزار وبلاگ ایجاد و این رقم تا ۲۰۰۲ به بیش از نیم میلیون رسید.
نخستین بلاگی که چنین نامی داشت در سال ۱۹۹۴ توسط «دیو وینر» به وجود آمد. اما واژه وبلاگ برای اولین بار در سال ۱۹۹۷ توسط «جان بارگر» در سایت robot wisdom به کار برده شد. تعداد وبلاگ ها در آغاز بسیار اندک بود، به نحوی که تا سال ۱۹۹۹ تنها ۲۳ وبلاگ وجود داشت. این رقم در اواسط سال ۲۰۰۰ به بیش از ۱۰۰۰ و دو سال بعد به بیش از نیم میلیون رسید. اما در دسامبر ۱۹۹۰ اینترنت فعالیت خود را به صورت شبکه ای جهانی آغاز کرد. ۱۵ سال بعد مطابق تحقیقات سایت internet world stats تعداد کاربران این شبکه به یک میلیارد و ۱۸ میلیون نفر (یعنی ۷/۱۵ درصد کل جمعیت دنیا) رسید.
در حال حاضر نیز به نوشته سایت ایتالیایی کانا وب بیش از ۲/۲۷ میلیون وبلاگ فعال وجود دارد و روزانه بیش از ۷۵ هزار وبلاگ به آنها افزوده می شود (البته تعداد کل وبلاگ های فعال و غیرفعال شاید از ۱۰۰ میلیون هم بیشتر باشد).
گرچه وبلاگنویسی در دنیا قبل از سال دو هزار میلادی بوجود آمد اما انفجار وبلاگنویسی با ورود به قرن بیست و یکم اتفاق افتاد. در ایران هم این موضوع بر میگردد به بیست و سوم خرداد ۱۳۸۱ که سلمان جریری اولین سرویس ارایه دهنده ی وبلاگ یعنی سایت پرشین بلاگ( persianblog.ir) آغاز به کار کرد(البته آن زمان پرشین دات کام بود که متاسفانه در سال ۱۳۸۶ این دامنه به سرقت رفت و هماکنون این سایت با دامنه ی دات آی آر مشغول فعالیت است) و این پدیدهدر مدت کوتاهی توانست به سرعت در ایران رشد کند تا هماکنون که تعداد وبلاگ نویسان ایرانی از مرز میلیون گذشته است و روز به روز در حال افزایش است در ضمن همکنون که این مطلب را مینویسم براساس آمارها رتبه ی ایران در وبلاگ نویسی تک رقمی است و ما جز ده کشور اول وبلاگنویس دنیا هستیم
توضیح اینكه اسماعیل اسدی دارستانی اولین عضو این وبلاگpersianblog.comشد
و سرما اولین وبلاگ نیوس ایرانی شد اما بعداز تاسیس وبلاگ های بلاكفا و
میهن بلاگ بیشتر در این وبلاگها بعنوان خبرنگار شهروند و فعال حقوق بشر و
محیط زیست فعالیت می كند
برای وبلاگنویسی چه ملزوماتی نیاز است؟
از آنجا که سرویسهای تحت وب بسیاری از امکانات را بصورت رایگان در اختیار
شما میگزارند شما هیچ پولی برای وبلاگنویسی نمیپردازید مگر هزینه ای که
برای اتصال به اینترنت میپردازید البته ذکر این مطلب ضروری است که بیشتر
سرویسهای وب برای تامین هزینه های خود اقدام به درج آگهی در وبلاگ شما
میکنند ولی در هر صورت ملزومات برای وبلاگ نویسی وجود دارد که آنها را در
ادامه ذکر میکنم:
از چه موقع باید شروع کرد؟
هرگاه احساس کردید که مطالبی در اختیار دارید که ممکن است برای دیگران
مفید یا جالب باشد میتوانید شروع کنید به نوشتن وبلاگ(لازم نیست مطلب شما
حتما نوشته باشد بسیاری از عکاسان . گرافیستها و … هم وبلاگهای بسیار
پرطرفداری دارند)
از کجا باید شروع کرد؟
اگر ملزومات گفته شده را دارید و نیز فکر میکنید که دیگر موقع آن است که
به جمع وبلاگنویسان بپیوندید میتوانید همین الان به یکی از سایت های ارایه
دهنده سرویس وبلاگ مراجعه کرده و وبلاگ خود را ایجاد کنید به این صورت که
ابتدا در این سایت ها ثبت نام نمود و نام کاربری و آدرس وبلاگ خود را
دریافت کنید برای فارسی زبانان سرویسهای زیادی وجود دارند که به ارایه
رایگان وبلاگ اقدام میکنند که هرکدام نقاط ضعف و قوتی دارند در پایین چند
مورد از این سایتها را معرفی میکنم
نماد و سنبل ویلاگ نویسان در ایران : وبلاگ نویس و فعال حقوق بشر و محیط زیست که توسط وبلاگ نویسان بعنوان نماد وبلاگ نویسی در ایران نامگذاری شده است ( اولین وبلا گ نویس حقوق بشر و محیط زیست ایران و اولین وبلاگ نویس در شمال کشور )
این وبلا گ نویس که هماکنون وبلاگهای متعدد خبری و تحلیلی و حقوق بشر ومحیط زیست دارد از سال ۱۳۸۰ تاکون بارها دستگیر شده و زندانی و شنکجه شده است و پرونده متعدد دارد و بخاطر وبلاگ نویسی با اینکه ریس شورا و عضو شورای سیبلی استارا بود مطابق ماده ۲۶ قاون شوراها و بنده ج و د رد صلاحیت شد و در سال ۱۳۹۱ پرونده هفته نامه آبادگران شمال که بعداز چند سال در مراحل تصویب انجام گرفته بود و حتی بوی تبریک مجوز داده بودن.. یکباره بخاطر صلاحیت همان عدم التزام به اسلام و ویلایت فقیه و عدم التزام به قاون اساسی رد صلاحیت و مجوز هفته نامه رد شد و حتی با اینکه در سال ۹۱ رد شده بود در سال ۹۲ به ایشان مخفیانه تحویل داده شد و بخاطر این وبلاگ نویسی با یاینکه زندانی و شنکجه وضرب و شتم دهها بار شده است اما تاکون محکومیت قضایی نشده است و اولین بازداشت وی در تابستان ۱۳۸۱ توسط دادگاه انقلاب تهران جلب غیابی شد و بعداز مدتها ضرب و شتم و شنکجه و بازجویی بعداز مدتی حکم تبریه ایشان بخاطر بی گناهی تبریه صادر شد..بارها توسط … دستگیر و زبازداشت و تبریه شده است .. وی یکی از خنده آور ترین و وحشنتاک ترین بازداست های خود را اینطور تعریف می کند.
در سال ۱۳۹۰ زمستان سرد من برای نماینده استارا دکتر نعیمی فعالیت می کردم و یک بار من ربوده شدم و که بر اثر ضربات به سر و نخاع مشکل خواب و .. پیدا کرد م. بقصد کشت مرا کتک زدن در حیات وحش ساحل و با دروبین فیلم برداری می کردند و فقط چشم مرا باز گذشتند .. می گفتند اعتراف کن این ها .. را تو برعلیه نظام و.. در وبلاگ ها می نویسی خلاصه من چون بیگناه بودم اعتراف نکردم و یکبار که بیدار شدم در سر کوچه خانه ام بودم ….بماند به همه میدانند حتی نماینده و رزو جمعه هم ریس پلیس بمن زنگ زد گفت کار یمنهمی دارم بیا فلکه گاز من فورا رفتم چند نفری روی سرم ریختند همانند پلیس ضد شورش و گفتند دستور شورای تامین است باید بازداشت شوی..
حالا بازجویی و شنکجه بماند… یدو شبانروز انجا بودم
بازداشت گاه ژنجره ای داشت جا پنجره پنچره نداشت سرما و برف داغنه دانه
داخل اتاق می امد… بخاری نبود در یان دو رزو اجازه ندادند به خانواده ام
اطلاع بدهم و کسی از بازداشت من خبر نداشت و در این دو رزو حتی ی نگذشتند
قرض بیمایرم را بخورم بمن غذا و حتی نان خشک نداند وفقط اب خوردم و آنههم
آب توالت بازداشتگاه را .. و حتی گفتم غذا و چای و دارو و دکتر نمی دهید
لااقل به خانواده ام اطلاع دهیذ وی ک قران بمن بدهید عادت دارم قران شبها و
رزو ها بخوانم آنهم گفتند برای شما ممنوع است .. ی گفتم پولش را خودم می
دهم لااقل بخرید برایم بیاورید آنهم قبول نکردند..فقط گفتند بدستور شورای
تامین شهرستان …غذا خواستم ندادند و لباسهایم رال با زور باتوم در آوردند و
یک لباس که بوی چرک می داد بنمن دادند که دکمه نداشت و شلواری که پشتش
پاره بود….فقط سرباز بمن گفت خد ا بتو رحم کرد دوستت نماینده شد وگرنه چند
سال زندانی می شدی …
بعداز یک روز انتخابات ظهر به داد گاه رفتم قاضی همدیمی ریس اجرای احام بود خدایی خیلی آدم با ادب بود.. متن شکایت شورای تامین رابرایم خواند عضویت در جندالله ( یعنی گروهک ریگی ) من به همدمی گفتم حاج آقا من شیعه هستم نه سنی .. کسی عضو جندالله می شود سنی باشد من قبلا تهمت مسحی بودن آقایون دستگاهها زده بودند اما تهمت سنی بودن تازه بمن می زنند… خلاصه بعداز اینکه و… ثابت کردم شیعه ۱۲ امامی هستم و یک فعال حقوق بشر و محیط زیست هیچ وقت متعقد به ریگی و دار و دسته اش نیست با تعهد آزاد شدم خدایی قاضی فردی منطقی و درستکار بود خودش هم تعجب کرده بود چرا مرا بجرمی متهم کرد که با افکار و خط و مشی فکریم نمی خورد تعجب کرد… خدا را شکر آزاد شدم..و در تاریخ 1392 كه ریس و عشو شورای اسلامی روستای سیبلی آستارا بود بعنوان كاندیدا شورا ثبت نام نمود كه طبق ماده 26 رد صلاحیت شد( همه پرونده سازی بخاطر وبلاگ نیوسی و درد نیوز و روز نامه نگاری بود) ودرتاریخ 1392 بخاطر وبلاگ نویس و سایت و خبرنگاری و فعالیت حقوق بشر و محیط زیستی دستگیر و محاكمه به شش ماه و یك روز و دو میلیون جریمه در دادگستری آستارا محكوم شد كه درسال 1394 طبق رای دادگاه ش دهم تجدید نظر گیلان تبریه قطعی شد...
تمام موارد را هربار به اصل ۹۰ و ریس قوه قضاییه و سازمان حفا ناجا و واجا نوشتم نتیجه ندانند..بماند
بارها توسط افراد متعدد ربوده شنکجه تا حد مرگ شده است و در آخرین ربایش بقصد اعتراف به وبلاگ نویسی که چشم و دستش در سال ۱۳۹۰ زمستان ربوده شده بر اثر ضربات متعدد به مغز و نخاع .. دیگر شبانروز خواب ندارد و فقط با دارو در حد دو یا سه ساعت در شبانروز خواب دارد و بدون دارو متعدد فقط ۲ الی ۴ ساعت خواب دارد و ضرباتی که در سال ۱۳۹۰ بقصد اعتراف به مغز و نخاع این فعال حقوق بشر وارد شده .. دیگر زندگی را برای این وبلاگ نویس غیر ممکن کرده و زنده بودن وی با مسکن می باشد و بنبار گفته وی آنقدر درد مغز و نخاع ام زیاد می شود که با تزریق مرفین در بیمارستان رفع می شود و هفته ای چند بار این مشکل را دارم و فقط از خدا مرگ زود رس می خواهم زندگی برایم بخاطر بیماری غیر ممکن شده است..
وی در مصاحبه با ما گفت خیلی می گویند چرا وی وقت خود را با روز نامه نگاری الکترونیکی و وبلاگ می گذرد .. چون زمانیکه همه خواب هستند من با کمک دارو نمی توانم بخوابم بخاطر ضربات متعدد به مغز و نخاع ام … تنها دلخوشی ام خانواده و وبلاگ نیوسی است و برای کتابهایم که دولت احمدی نزاد مجوز نمی داد و رسما ممنوع القلم بودم و بدون دلیل اکثر وبلاگهایم را بدستور مشایی فیلتر کردند .. من وبلاگهایی داشتم در ماه بالای ۲ مییلون به بازدید داشت و حالا هم بازدی میانگین وبلا هایم و سایتم هایم بالای چند صد هزار نفر می باشد.. من چند سال بدستور مشایی ممنوع القلم بود و بادستور مشایی به بنیاد شهید کشور حکم شهادت پدر جانباز ۶۵ درصدم که بعداز ۴ سال زمین گیر شده براثر جانبازی شهید شد را نگذشتند حکم شهادت بمن بدهند .. بر رسی که کردم یکی جرایم من در دستگاهها امنیتی که توسط مشایی برایم درست شده است .. اینکه پدر من مسیحی بوده و بعدا مسلمان شده است و قبلا اسم من مسیحی بوده و بعدا من هم مسلمان شدم .. مشایی با این روش نگذشت بنیاد شهید حکم شهادت پدرم صادر شود.. مدارک ارایه دایم کسی گوش نکرد…
بقیه بماند..
وبلا گ نویس چیست و چطور نوشته می شود..
نوشته اسماعیل اسدی دارستانی کارشناس حقوق بشر و محیط زیست / اولین وبلا گ نویس حقوق بشر و محیط زیست در ایران و کشورهای فارسی زبان
مقدمه ای بر وبلاگ نویسی
وبلاگ یک یا چندین صفحه اینترنتی شخصی یا گروهی است که در آن شخص یا گروه به نوشتن مطالب متوالی (روزانه یا چند روز در میان) در موضوعات متنوع و دلخواه می پردازند.و افکار،عقاید اشعار و یا خاطرات خود را برای مطالعه عموم در آن قرار می دهند.از آنجاییکه وبلاگ در اینترنت نشر می یابد می توان آنرا یک نشریه اینترنتی شخصی هم اطلاق کرد.و حتی گاهی بعضی ها پا را از این هم فراتر می گذارند و وبلاگ را یک رسانه اینترنتی می نامند.
وبلاگ و وبلاگ نویسی از پدیده های نوین در دنیای پر راز و رمز اینترنت است.هم اکنون صدها میلیون نفر از مردم سراسر دنیا از تمام سطوح اجتماعی و از تمامی قشرها به وبلاگ نویسی روی آورده اند و از طریق وبلاگ نویسی نوشته های خود را در معرض دید عموم مراجعان از اقصی نفاط جهان در دهکده جهانی گذاشته اند.
تاریخچه ی وبلاگ نویسی
گرچه وبلاگ نویسی در دنیا قبل از سال دو هزار میلادی بوجود آمد اما انفجار وبلاگ نویسی با ورود به قرن بیست و یکم اتفاق افتاد.در ایران هم این موضوع بر میگردد به بیست و سوم خرداد ۱۳۸۱ که اولین سرویس ارایه دهنده ی وبلاگ یعنی سایت پرشین بلاگ( persianblog.ir) آغاز به کار کرد (البته آن زمان پرشین دات کام بود که متاسفانه در سال ۱۳۸۶ این دامنه به سرقت رفت و هم اکنون این سایت با دامنه ی دات آی آر مشغول فعالیت است).
پدیده ی وبلاگ نویسی در مدت کوتاهی توانست به سرعت در ایران رشد کند تا هم اکنون که تعداد وبلاگ نویسان ایرانی از مرز میلیون گذشته است و روز به روز در حال افزایش است در ضمن هم اکنون که این مطلب را مینویسم براساس آمارها رتبه ی ایران در وبلاگ نویسی تک رقمی است و ما جز ده کشور اول وبلاگنویس دنیا هستیم.
برای وبلاگ نویسی چه ملزوماتی نیاز است؟
از آنجا که سرویس های تحت وب بسیاری از امکانات را بصورت رایگان در اختیار شما میگزارند شما هیچ پولی برای وبلاگنویسی نمیپردازید مگر هزینه ای که برای اتصال به اینترنت میپردازید البته ذکر این مطلب ضروری است که بیشتر سرویسهای وب برای تامین هزینه های خود اقدام به درج آگهی در وبلاگ شما میکنند ولی در هر صورت ملزومات برای وبلاگ نویسی وجود دارد که آنها را در ادامه ذکر میکنم:
-امکان استفاده از کامپیوتر و اتصال به اینترنت برای تایپ و ارسال مطالب مهیا باشد ( کامپیوتر شخصی،کامپیوتر فامیل،دوستان کافی نت و یا …)
-فرد باید حداقل آشنایی مختصری با ویندوز(و یا یک سیستم عامل دیگر) و تایپ کردن داشته باشد(مگر اینکه مطلابتان را روی کاغذ بنویسید و بعد از وبلاگنویس دیگری بخواهید آنرا برایتان به وبلاگ پست کند).
-برای وبلاگ نویسی باید زمان کافی برای نوشتن مطالب و مدیریت وبلاگ( مثلا حداقل نیم ساعت در شبانه روز) را داشته باشید.
از چه موقع باید شروع کرد؟
هرگاه احساس کردید که مطالبی در اختیار دارید که ممکن است برای دیگران مفید یا جالب باشد میتوانید شروع کنید به نوشتن وبلاگ(لازم نیست مطلب شما حتما نوشته باشد بسیاری از عکاسان . گرافیستها و … هم وبلاگهای بسیار پرطرفداری دارند)
برای وبلاگ نویسی از کجا باید شروع کرد؟
اگر ملزومات گفته شده برای وبلاگ نویسی را دارید و نیز فکر میکنید که دیگر موقع آن است که به جمع وبلاگنویسان بپیوندید میتوانید همین الان به یکی از سایت های ارایه دهنده سرویس وبلاگ مراجعه کرده و وبلاگ خود را ایجاد کنید به این صورت که ابتدا در این سایت ها ثبت نام نمود و نام کاربری و آدرس وبلاگ خود را دریافت کنید برای فارسی زبانان سرویسهای زیادی وجود دارند که به ارائه رایگان وبلاگ اقدام می کنند.
گفته می شود، رومو
هیون رییس جمهور کره جنوبی نخستین رییس جمهور دارای وبلاگ است. وزیر کشور
فرانسه یک بلاگر بسیار فعال و اسماعیل اسدی دارستانی اولین وبلاگ نویس
حقوق بشر و محیط زیست جهانی است
سانسور نوشته دكتر محمد علی هالو dardnews.ir
سانسور بیشتر در کشورهای جهان سومی و کشورهایی که اصل سکولاریسم را رعایت نمی‌کنند رخ میدهد، ولی این بدان معنا نیست که در کشورهای دیگر رخ نمی‌دهد، به عنوان مثال سانسور در ترکیه که یک کشور جهان اولی است متداول است و یا سانسور تصاویر در روسیه متداول بوده است.
اصطلاح سانسور ازکلمه لاتین censere گرفته شده‌است. در روم سانسورچی دو وظیفه اصلی داشت، شمارش شهروندان و نظارت براخلاق ایشان، ریشه اصطلاح Census (سرشماری) نیز همین واژه است.
اولین بار اصطلاح whitewash به معنای شستشوی فکری در مقاله‌ای که در سال ۱۷۶۲ و با نام Evening Post در بوستون منتشر شد به کار رفت. در سال ۱۸۰۰ این کلمه در متون سیاسی رواج یافت و این درست در زمانی بود که یک سرمقاله با نام Aurora در فیلادلفیا اذعان داشت که اگر جان آدامز را به سرعت شستشوی مغزی ندهید، وی سرتاسر حزب دموکرات جمهوری خواه ایالات متحده آمریکا همانند زبانه‌های آتش دربرمی‌گیرد و شما را همچون دیواری کثیف به سیاهی شیطان جلوه میدهد.
اصطلاح پنهان کاری واژه‌ای است که در فضای سیاسی-تبلیغاتی به معنای ایجاد تغییر در اطلاعاتی است که ممکن است برداشت جامعه از آنها نامناسب، جنجالی و متناقض باشد. سانسور در مقایسه با پنهان کاری معمولاً به مجموعه‌ای از استانداردهای مشخص و واضح اشاره دارد و نه مجموعه‌ای از استانداردهای مخفی و محرمانه. معمولاً در پدیده سانسور یک هویت مخفی و ناآشکار مانند یک شرکت، دسترسی به اطلاعات موجود در فضای حاکم را قانونمند میکند. سانسور دولتی ممکن است درهر رده‌ای درمیان دولت یا مردم شکل گیرد و بدین ترتیب از سانسور رسمی متمایز میشود.
اغلب نطق‌های عمومی در مجمع‌های سازمان یافته مانند دادگاه یا جلسات شهرداری در رسانه‌هایی مانند روزنامه‌ها، مطبوعات، رادیو، تلویزیون و یا اینترنت منتشر میشوند. درهر یک از موارد ذکر شده در ابتدا تعداد قلیلی از مردم از طریق وسایل ارتباط جمعی به متن اصلی دسترسی دارند. معمولاً درپدیده سانسور محدود کردن عقاید خاص در یک فضای خلاً صورت نمی‌گیرد بلکه تمایل آن است که جلوی پخش آنچه که ممکن است از رسانه‌های ارتباطی گفته شود، گرفته شود.
منطق سانسور در انواع مختلف داده‌ها متفاوت است. انواع اصلی آن عبارت‌اند از:
«سانسور اخلاقی» که در طی آن هر مطلب خلاف اخلاق حذف میشود. سانسورچی ارزشهای پس زمینه متن را زیر سوال برده و دسترسی به آن را محدود میکند. از نمونه‌های آن میتوان به تصاویر مستهجن اشاره کرد.
«سانسور نظامی» فرایند نگهداری از اطلاعات نظامی و تاکتیک‌های نظامی است که میبایست به صورت محرمانه و دور از تیررس دشمن صورت پذیرد. از این روش در مبارزه با جاسوسی و در واقع افشای اطلاعات نظامی استفاده میشود همچنین سانسور نظامی می‌تواند موردی مانند ایجاد محدودیت در پخش اطلاعات در مورد عملیات‌های نظامی مانند جنگ عراق را دربربگیرد. مثلاً در جنگ عراق دولت آمریکا عکس برداری و فیلم برداری از سربازان کشته شده وپخش آن در رسانه‌ها را محدود می‌کرد.
«سانسور سیاسی» در واقع روشی است که طی آن دولت اطلاعات را از مردم مخفی میکند. هدف جلوگیری از ایجاد فضای آزادی بیانی است که ممکن است منجر به شورش شود. دولت‌های مردم سالار معمولاً سانسور سیاسی را آشکارا ناپسند میدانند اما به صورت مخفیانه به آن دست می‌زنند. هرگونه نارضایتی در مورد دولت به عنوان یک نقطه ضعف در نظر گرفته میشود که می‌تواند حربه‌ای را در اختیار دشمن قرار دهد. تاکتیک‌های مبارزه هم به صورت مخفی هستند: به رسوایی واترگیت رجوع کنید.
«سانسورمذهبی» در مورد هرگونه متنی که مخالف یک عقیده خاص است اعمال میشود معمولاً مذاهب غالب محدودیت‌هایی را بر مذاهب ضعیف تر اعمال میکند. همچنین ممکن است مذهبی عقاید مذهب دیگری را در خلاف جهت خود ببیند و از اشاعه آنها جلوگیری کند.
«سانسور شرکتی» نوعی از سانسور است که در طی آن شرکت‌ها از افشای اطلاعات مربوط به وضعیت اقتصادی و بازرگانی شرکت که آنرا به صورت منفی جلوه میدهد خودداری میکنند. شرکت‌های خصوصی که در «تجارت» مطبوعات نقش دارند گاهی از افشای اطلاعات درآمد تبلیغاتی شان یا ارزش سهام شان دربازار بورس خودداری میکنند تا وجهه خود را خوب و مناسب جلوه دهند. نوشته ااسدی دارستانی نویسنده و محقق و پزوهشگر و فعال حقوق بشر dardnews.ir
نامه یك نویسنده و محقق و فعال حقوق بشر و رو زنامه نگار به استاندار گیلان
dardnews.ir astaranews1.ir
استاندار و ریس شورای تامین و اداری استان گیلان
با سلام پیرو نامه های قبلی و پیامك های قبلی خدمت حضر تعالی
اینجانب اسماعیل اسدی دارستانی درجه دار بازنشسته ارتش نویسنده و محقق
پنچ کتاب و روزنامه نگار و اولین وبلاگ نویس و مستند ساز و فرزند جانباز
65 درصد و برادر جانباز سواد فوق دیپلم و فرزندم هم سرباز ارتش است
..... ضامن چند نفر بودم مجبور شدم ماشین ام را که مسافرکشی می کردم
بفروشم و مقداری قرض بکنم قسط وام گیرندهها در بانک ها بدهم و چند ماهی
است بخاطر ضامن بودن سه نفر از حقوقم کسر می شود فقط من پانصد هزار تومان
دریافتی دارم هیچ گونه در آمدی ندارم ..... برای استخدام در اسکله
آستارا(استان گیلان ) از فرماندار امام جمعه بنیاد شهید نماینده آستارا و
آیت الله قربانی نامه بردم تشکیل پرونده دادم با توجه به وضعیت من
درخواست دارم دستور استخدام من در اسکله آستارا را بدهید حتی پول خرید نان
ندارم(مههاست به شما و شهرستان آستارا و نماینده و شوراها نامه و مشكلم
را گفتم كسی به دادم نرسیده است ) را احتیاج بکار دارم .
با تشکر اسماعیل اسدی دارستانی نویسنده و محقق و فعال حقوق بشر و رو زنامه نگار از آستارا 09119812795
چهارشنبه‌سوری یکی از جشن‌های ایرانی است که در شب آخرین چهارشنبه سال (سه‌شنبه شب) برگزار میشود.
در شاهنامه فردوسی اشاره‌هایی درباره بزم چهارشنبه‌ای در نزدیکی نوروز وجود دارد که نشان دهنده کهن بودن جشن چهارشنبه‌سوری است. مراسم سنتی مربوط به این جشن ملی، از دیرباز در فرهنگ سنتی مردمان ایران زنده نگاه داشته شده است.
واژه «چهارشنبه‌سوری» از دو واژه چهارشنبه که نام یکی از روزهای هفته‌است و سوری که به معنی سرخ است ساخته شده‌است.
طبق آیین باستان در این رو آتش بزرگی بر
افروخته می شود که تا صبح زود و برآمدن خورشید روشن نگه داشته میشود که
این آتش معمولاً در بعد از ظهر زمانی که مردم آتش روشن میکنند و از روی آن
می‌پرند آغاز میشود و در زمان پریدن می‌خوانند: «زردی من از تو، سرخی تو
از من». این جمله نشانگر مراسمی برای تطهیر و پاک‌سازی مذهبی است که واژه
«سوری» به معنی «سرخ» به آن اشاره دارد.
به بیان دیگر مردم خواهان
آن هستند که آتش تمام رنگ پریدیگی و زردی، بیماری و مشکلاتشان را بگیرد و
بجای آن سرخی و گرمی و نیرو به آنها بدهد. چهارشنبه‌سوری جشنی نیست که
وابسته به دین یا قومیّت افراد باشد و در میان بیشتر ایرانیان رواج دارد.
جشن مبارزه با تاریکی
جشن
«سور» از گذشته بسیار دور در ایران زمین مرسوم بوده‌است که جشنی ملی و
مردمی است و «چهارشنبه سوری» نام گرفته‌است که طلایه‌دار نوروز است.
در
ایران باستان در پایان هر ماه جشن و پای‌کوبی با نام سور مرسوم بوده‌است و
از سوی دیگر چهارشنبه نزد اعراب «یوم الارباع» خوانده می‌شد و از روزهای
شوم و نحس بشمار می‌رفت و بر این باور بودند که روزهای نحس و شوم را باید
با عیش و شادمانی گذراند تا شیاطین و اجنه فرصت رخنه در وجود آدمیان را
نیابند.
آداب و رسوم مراسم چهارشنبه سوری :
چهارشنبه
آخر سال ( چهار شنبه سوری ) یکی از آیین های نوروزی امروز - که بایستی
آمیزه ای از چند رسم متفاوت باشد - «مراسم چهارشنبه سوری» است که در برخی
از شهرها آن را چهارشنبه آخر سال گویند. درباره ی چهارشنبه سوری، کتاب ها و
سندهای تاریخی، مطلبی یا اشاره ای نمی یابیم و تنها در این قرن اخیر، یا
دقیق تر، در این نیم قرن اخیر است که مقاله ها و پژوهشهای متعددی در این
باره منتشر شده و یا در نوشته های مربوط به نوروز به چهارشنبه سوری نیز
پرداخته اند.
برگزاری چهارشنبه سوری، که در همه ی شهرها و روستاهای
ایران سراغ داریم، بدین صورت است که شب آخرین چهارشنبه ی سال (یعنی نزدیک
غروب آفتاب روز سه شنبه)، بیرون از خانه، جلو در، در فضایی مناسب، آتشی می
افروزند، و اهل خانه، زن و مرد و کودک از روی آتش می پرند و با گفتن :
«زردی من از تو، سرخی تو از من»، بیماری ها و ناراحتی ها و نگرانی های سال
کهنه را به آتش می سپارند، تا سال نو را با آسودگی و شادی آغاز کنند.از
باورها و رسم های چهارشنبه سوری که هنوز به کلی فراموش نشده اند ودر برخی
از شهرها و روستا ها هنوز این مراسم ها برگزار میشوند عبارتند از:
کوزه شکنی یکی از مراسم چهارشنبه سوری :
یکی دیگر از مراسم مخصوص چهارشنبه سوری آن بوده که کوزه کهنه ای را برمی داشتند و در آن مقداری نمک و ذغال و سکه ده شاهی می انداختند و هر یک از افراد خانواده یک بار کوزه را دور سر می چرخاند و نفر آخری آن کوزه را از پشت بام ، به کوچه می افکند و می گفت :درد و بلای ما بـِرَه توی کوزه و بـِرَه توی کوچه
آجیل چهارشنبه سوری :
رسمی که از قدیم در ایران متداول است ، تهیه و خوردن آجیل چهارشنبه سوری است . این آجیل شور و شیرین ، مانند آجیل مشگل گشاست؛ یعنی علاوه بر مواد اصلی بو داده ی شور و شیرین، مانند آجیل، برگه هلو و زردآلو ، قیسی ، کشمش سبز ، مویز ، باسلـُق ، پسته و بادام ، فندق بو نداده ، نقل ، شکر ، پنیر ، و مغز گردو هم اضافه می کنند. تهیه این آجیل را برای استجابت یک مراد نذر می کنند . خوردن این آجیل در شب چهارشنبه سوری ، به اعتقاد مردم باعث شگون و خوش یمنی است.
فالگوش ایستادن ،یکی از مراسم چهارشنبه سوری:
دیگر از مراسم مربوط به چهارشنبه سوری ،
فالگوش ایستادن است ؛ بدین معنی که کسانی که حاجتی دارند ، نیت می کنند و
سر چهار راه یا در معبری فالگوش می ایستند و به حرف نخستین عابری ، که از
کنارشان می گذرد توجه می کنند و هر کلام که از دهان او درآید در استجابت
مراد خود به فال بد یا خوب می گیرند ، اگر گفته عابری موافق با آرزوی صاحب
حاجت باشد آن آرزو را برآورده شده می دانند.
بعضی
ها به جای رفتن به چهارراه و معابر ، این کار را در پشت در اطاق هم انجام
می دهند و نخستین سخنی که از پشت در اطاق شنیدند به فال بد و یا خوب در
اجابت حاجتشان فرض می کنند.
بوته افروزی
در ایران رسم است كه پیش از پریدن آفتاب، هر خانواده بوته های خار و گزنی را كه از پیش فراهم كرده اند روی بام یا زمین حیاط خانه و یا در گذرگاه در سه یا پنج یا هفت «گله» كپه می كنند. با غروب آفتاب و نیم تاریك شدن آسمان، زن و مرد و پیر و جوان گرد هم جمع می شوند و بوته ها را آتش می زنند. در این هنگام از بزرگ تا كوچك هر كدام سه بار از روی بوته های افروخته می پرند، تا مگر ضعف و زردی ناشی از بیماری و غم و محنت را از خود بزدایند و سلامت و سرخی و شادی به هستی خود بخشند. مردم در حال پریدن از روی آتش ترانه هایی می خوانند.
زردی من از تو ، سرخی تو از من
غم برو شادی بیا ، محنت برو روزی بیا
ای شب چهارشنبه ، ای كلیه جاردنده ، بده مراد بنده
خاکستر چهارشنبه سوری، نحس است، زیرا مردم هنگام پریدن از روی آن، زردی و ییماری خود را، از راه جادوی سرایتی، به آتش می دهند و در عوض سرخی و شادابی آتش را به خود منتقل می کنند. سرود "زردی من از تو / سرخی تو از من"
هر خانه زنی خاكستر را در خاك انداز جمع می كند، و آن را از خانه بیرون می برد و در سر چهار راه، یا در آب روان می ریزد. در بازگشت به خانه، در خانه را می كوبد و به ساكنان خانه می گوید كه از عروسی می آید و تندرستی و شادی برای خانواده آورده است.
در این هنگام اهالی خانه در را به
رویش می گشایند. او بدین گونه همراه خود تندرستی و شادی را برای یك سال به
درون خانه خود می برد. ایرانیان عقیده دارند كه با افروختن آتش و سوزاندن
بوته و خار فضای خانه را از موجودات زیانكار می پالایند و دیو پلیدی و
ناپاكی را از محیط زیست دور و پاك می سازند. برای این كه آتش آلوده نشود
خاكستر آن را در سر چهارراه یا در آب روان می ریزند تا باد یا آب آن را با
خود ببرد.
بی گمان چهارشنبه سوری از رسم های کهن پیش از اسلام نیست. در آن زمان هر یک از روزهای ماه را نامی بود، نه روزهای هفته را. استاد پورداود در این باره می نویسد : آتش افروزی ایرانیان در پیشانی نوروز از آیین های دیرین است ( ... ) شک نیست که افتادن این آتش افروزی به شب آخرین چهارشنبه ی سال، پس از اسلام رسم شده است. چه ایرانیان شنبه و آدینه نداشتند ( ... ) روز چهارشنبه یا یوم الاربعاء نزد عرب ها روز شوم و نحسی است. جاحظ در المحاسن و الاضداد آورده : والاربعاء یوم ضنک و نحس. این است که ایرانیان آیین آتش افروزی پایان سال خود را به شب آخرین چهارشنبه انداختند تا پیش آمدهای سال نو از آسیب روز پلیدی چون چهارشنبه بر کنار ماند.
در باورهای عامیانه، چهارشنبه روزی نامبارک است. سفر نبایستی کردن شب چهارشنبه، به احوال پرسی مریض نبایستی رفتن. و منوچهری گوید:
چهارشنبه که روز بلاست باده بخور به ساتکین می خور تا به عافیت گذرد
آتش افروختن شب چهارشنبه ی آخر سال، یا چهارشنبه آخر صفر را، برخی به قیام مختار نسبت می دهند : مختار سردار معروف عرب وقتی از زندان خلاصی یافت و به خونخواهی شهیدان کربلا قیام کرد، برای این که موافق و مخالف را از هم تمیز دهد و بر کفار بتازد، دستور داد شیعیان بر بام خانه خود آتش روشن کنند و این شب مصادف با شب چهارشنبه آخر سال بود. و از آن به بعد مرسوم شد.
چهار شنبه سوری در برخی از شهر ها:
در برخی از شهرهای آذربایجان چون ارومیه،
اردبیل و زنجان، همه چهارشنبه های ماه اسفند هر یک نقش و نام معینی دارند،
که از جمله در منطقه ی زنجان بدین شرح است: نخستین چهارشنبه را موله گویند و
به شستن و تمیز کردن فرش های خانه اختصاص دارد. دومین چهارشنبه را سوله
گویند، در این روز به خرید وسیله ها و نیازمندیهای عید می روند. سومین
چهارشنبه را گوله گویند و به خیس کردن و کاشتن گندم و عدس و غیره برای سبزه
های نوروزی اختصاص دارد. چهارمین و آخرین چهارشنبه سال ( چهارشنبه سوری )
را کوله گویند؛ ( کوله در ترکی به معنی کهنه و فرسوده است). در برخی از
شهرهای ایران، از جمله ایلام (نوروز آباد)، تویسرکان، کاشان، زاهدان (قصبه
مود) و ... مراسم چهارشنبه سوری را آخرین چهارشنبه ماه صفر برگزار می کنند.
و آخرین آتش نیز از رسم ها است. بنابر نوشته تذکره صفویه کرمان نیز،
چهارشنبه سوری در ماه صفر بوده است.
چهار شنبه سوری در اصفهان -در اصفهان چهارشنبه سوری را «چهار شنبه سرخی» نیز می گویند.
یکی از دلیل ها و سندهای دیگری که نشان می دهد چهارشنبه سوری از آیین های پیش از اسلام نیست، می تواند این باشد که مراسم آن در غروب آفتاب روز سه شنبه برگزار می شود. در گاهشماری قمری آغاز بیست و چهار ساعت یک شبانه روز از غروب آفتاب روز پیش است؛ و چهارشنبه سوری، مانند بسیاری از آیین ها، جشن ها و سوگواری های مذهبی همچون عید غدیر، نیمه شعبان، رحلت حضرت پیامبر ( ص ) که بر اساس گاهشماری قمری است، در غروب روز پیش برگزار می شود. نحس بودن چهارشنبه در باورهای عامیانه باعث شده، که هنوز بعدازظهر سه شنبه ( یعنی شب چهارشنبه ) به احوال پرسی بیمار نمی روند، و پنجشنبه را عامه «شب جمعه» می گویند.
در صورتی که آیین های کهن مثل نوروز، مهرگان، سده و ... که بر اساس گاهشماری خورشیدی است، آغاز بیست و چهار ساعت روز، از سپیده دم و یا از نیمه شب است. آن چه که چهارشنبه سوری را به جشن ها و آیین های کهن ایران پیوند می زند، می تواند برگزاری رسم و جشنی به نام «سور»، در روز پنجه ( خمسه مسترقه ) باشد که از آن تا سده ی چهارم، دوره سامانیان، آگاهی در دست است: صاحب تاریخ بخارا از برگزاری رسمی که «عادت قدیم» و با افروختن آتش در «شب سوری» ( پیش از نوروز ) همراه بوده خبر می دهد : ... آنگاه امیر سدید ( منصور بن نوح ) به سرای نشست، هنوز سال تمام نشده بود که چون شب سوری، چنان که عادت قدیم است، آتشی عظیم افروختند و پاره ای آتش بجست و سقف سرای در گرفت و دیگر باره جمله سرای بسوخت و ...
حوادث چهارشنبه سوری:
هرگونه بی توجهی به نکات ایمنی و سهل انگاری در برپایی مراسم چهارشنبه سوری می تواند زیان های جانی و مالی سنگین و غیر قابل جبرانی را در پی داشته باشد.حادثه برای هرکسی اتفاق میافتد. در برخی حوادث افرادی کشته شده یا به شدت آسیب میبینند. اما از بروز اغلب حوادث از جمله حوادث چهارشنبه سوری میتوان جلوگیری کرد.
نکاتی جهت پیشگیری از حوادث ناشی از چهارشنبه سوری:
*والدین در تهیه وسایل آتشبازی بی خطر
فرزندانشان را همراهی نمایند. کودکان به هیچ عنوان شخصاَ نباید از مواد آتش
بازی و محترقه استفاده نمایند.
*از نگهداری مواد محترقه، تهیه و ساخت وسایل آتش بازی به خصوص در منزل،زیر زمین،محل کار و ... جداً جلوگیری کنید.
*از حمل مواد محترقه و آتش گیر و انفجاری حتی به مقادیر بسیار کم، در جیب لباس و کیف جداًً خودداری کنید.
*در صورت نگهداری مواد آتش بازی، حتی کم خطر حتماً آن را در جای خشک و خنک نگهداری کنید.
*مواد آتش بازی (محترقه و انفجاری) را از محل هایی که مطمئن هستند خریداری کنید. این مواد را از دست فروش تهیه نکنید.
*همیشه در مواقع آتش بازی جهت اطفاء حریق، آب، کپسول اطفاء حریق و حتی الامکان جعبه کمکهای اولیه در دسترس باشد.
*مواد آتش بازی (منفجره و محترقه) را به طرف افراد دیگر پرت نکنید.
*هیچگاه
مواد آتش بازی (منفجره و محترقه) را در ظروف شیشه ای یا فلزی قرار ندهید،
زیرا در صورت انفجار ذرات شیشه یا فلز، به اطراف پرتاپ شده و سبب صدمات و
خطرات جانی خواهد شد.
*هیچگاه از الکل برای آتش گیری مواد استفاده نکنید.
*از آتش زدن لاستیک، هیزم، کارتن خالی و امثال آن چه در واحدهای مسکونی و چه در معابر ، کوچه و خیابان خودداری نمایید.
*از پرتاب مواد آتش زا مانند فشفشه و موشک بر روی درخت ها، بام و بالکن منازل که از عوامل عمده بروز آتش سوزی است جداً خودداری کنید.
